
จากแม่ ถึง คิมแซรน
เป็นจดหมายที่อ่านแล้วเจ็บปวดหัวใจ
แม่คะ วันนี้เราไปเดินเล่นที่สวนสาธารณะกันไหม?
แม่คะ วันนี้เราไปเล่นแบดมินตันกันไหม?
แม่คะ วันนี้หนูวาดรูปสดใสเหมือนที่แม่บอกเลยค่ะ
แม่ แม่ แม่ ฉันยังได้ยินเสียงของแซรอนราวกับว่าอยู่ข้างๆกัน
ช่องยูทูบ 로세로연구소 กาโรเซโร ได้ไลฟ์สตรีม พูดถึงประเด็นข่วฉาว คิมซูฮยอน และ คิมแซรน โดยในวันนี้ ได้นำจดหมายที่แม่ของ คิมแซรนได้เขียนถึงลูกสาวมาเผยแพร่ โดยเป็นคลิปเสียงของแม่เล่าทั้งน้ำตา ทำเอาพิธีกรน้ำตาคลอตาม
โดยในจดหมาย แม่เขียนไว้ว่า …
“ลูกสาวสุดที่รักของฉัน เเซรน
คุณอยู่ที่ไหนสักแห่งที่อบอุ่นหรือเปล่า ?
คุณโอเคกับการเจ็บป่วยหรือเปล่า ?
วันนี้แม่ปวดหัวและแน่นหน้าอกมากเหมือนกัน
พวกเขาบอกว่า ฤดูหนาวกำลังจะสิ้นสุดลงและฤดูใบไม้ผลิอันอบอุ่นกำลังจะมาถึง … แต่ทำไมหัวใจของแม่ ถึงไม่รู้สึกเหมือนว่าจะอบอุ่นขึ้นเลย
เสื้อผ้าที่ลูกใส่ กระเป๋าเดินทางที่ลูกใช้ แม่ไม่สามารถทิ้งอะไรไปได้ แม่เก็บมันไว้ เสื้อผ้าที่แซรอนใส่ แม่ยังซักไม่ได้เพราะยังคงมีกลิ่นของลูกอยู่เลย
แซรนเคยพูดแซวไว้ว่า ถ้าเธอเสียชีวิต เพื่อนๆคงจะมาเยอะ และหลายๆคนก็มาจริง เหมือนเด็กมาตลอดเลย
แม่คิดในใจ ว่า “ลูกสาวของฉันใช้ชีวิตได้ดีมาก”
แม่รู้สึกสบายใจขึ้นมาก และ รู้สึกเข้มแข็ง เมื่อรู้ว่ามีคนมากมายรู้จักตัวตนที่แท้จริงของลูกสาว
พอมันผ่านไปก็เหลือแค่ความเสียใจ…บางที แม่อาจจะยอมทน ทุกข์อยู่ตลอดเวลา
“อัศวินบอกว่าภูเขานี้จะถูกทิ้งร้างเหมือนกับคิมแซรนผู้บ้าคลั่ง”
ฉันรู้นะว่า ฉันรักคุณมากกว่าอะไรในโลกนี้ ฉันรับไม่ได้กับการที่คุณพยายามที่จะทิ้งโลกไปและกลายเป็นคนแบบนั้น ฉันบอกว่าฉันจะรอดได้สักทาง ฉันก็เลยทำแบบนั้น

แซรน สัญญากับแม่แล้ว …
แม่วันนี้เราไปเดินเล่นที่สวนสาธารณะฮันกังกันไหม?
แม่วันนี้เราไปเล่นแบดมินตันกันไหม?
แม่คะ วันนี้ป้ากับแรคคูนจะไปทำจิตอาสาด้วยกันมั้ย?
แม่คะ วันนี้หนูวาดรูปสดใสเหมือนที่แม่บอกเลยค่ะ
แม่คะ หนูอยากกินซุปแตงกวาค่ะ
แม่คะ ทำปลาไส้ตันผัดให้ฉันหน่อย
แม่เปิดทีวี แม่เปิดไฟ แม่เปิดเครื่องซักผ้า
มันน่ากลัวนะ เวลาที่มันเงียบ
แม่ แม่ แม่ ฉันยังได้ยินเสียงจ้อกแจ้กของ แซรอนราวกับว่าอยู่ข้างๆกัน และฉันก็ตื่นขึ้นด้วยความสะดุ้ง
แม่พยายามจะดำเนินชีวิตไปวันๆ ด้วยวิธีใดๆ ก็ตาม แม่คงพูดแบบ นั้นซ้ำแล้วซ้ำเล่า แม่ขอโทษนะลูก แม่คิดว่าการไม่ปล่อยให้ลูกทำ แบบนั้นเท่ากับปกป้องลูก ทั้งที่แม่เชื่อในตัวลูก แม่ขอโทษ ที่พยายามซ่อนมันไว้ และไม่ยอมให้ลูกทำ ทั้งที่แม่เชื่อ ในตัวลูก
“ฉันไม่อาจปล่อยคุณไปแบบนี้ได้ ฉันแค่อยากให้คุณขอโทษที่ทำให้ฉันดูเหมือนเป็นคนโกหก และหวังว่ามันจะไม่เกิดขึ้นอีก แต่สิ่งเดียวที่ฉันได้รับ กลับมาคือคำพูดที่ปฏิเสธการมีอยู่ของฉัน และบอกให้ฉัน อธิบายตัวเอง มันยากมั้ย? มันยากขนาดนั้นเลยเหรอ”
มันคงน่าเศร้าใจมากในช่วง 3 ปีที่ผ่านมา อย่ากังวลเลย เสียเวลาเปล่าถ้าจะทำให้มันสวยขนาดนี้ แม้โลกจะไม่รู้ แต่แม่รู้ เรารู้ เพื่อนๆ ของเราก็รู้ และทุกคนที่รู้จักแซรอนก็รู้
“อย่ากังวลเลยแม่ ถึงโลกจะไม่รู้ แต่หนูรู้นะ..
แม่ขอโทษนะแซรน
ตอนนี้แม่ควรปล่อยลูกไปอย่างเงียบๆ ได้แล้ว


