ภารกิจเคส35 มีปาฏิหาริย์จริงๆ พ่อ – ลูกได้เจอกันเป็นที่เรียบร้อย หลังพลัดพราก 20 กว่าปี
เคสนี้ อีเต้ยอีจัน บินลัดฟ้าไปตามหาแม่ของน้องกิ๊ฟถึง จ. ขอนแก่น ไปเจอกับพ่อ ประมุข วิรุณหุย ซึ่งเป็นญาติของคุณแม่ จันมาลี หรือ จัน วิรุณหุย คนที่เราคาดว่าจะเป็นแม่ของน้องกิ๊ฟ ตั้งแต่ต้น
ซึ่งก็ใช่จริงๆ ด้วย (เซนต์อีเต้ยนี่ แม่นจริงๆ อิอิ)
ภาพจากอีจัน
ภาพจากอีจัน
หลังจากได้รับการยืนยันจากพ่อประมุข เราก็ได้เบอร์ติดต่อ แม่จัน วิรุณหุย มาทันที ลุ้นอยู่นานสองนาน แม่จัน วิรุณหุย ก็รับสาย พร้อมเปิดใจ ยอมให้ลูกสาวมาเจอกับพ่อที่พลัดพราก โดยคุณแม่ เล่าให้อีเต้ยฟังว่า เป็นเรื่องที่ดี เพราะอย่างน้อยในอนาคตหากตนหมดบุญไป ลูกสาวจะได้รู้ว่ายังมีพ่ออยู่อีกคน เธอยังเล่าอีกว่า หลังจากวันที่เลิกกับพี่โดมตอนนั้น เธอตัดสินใจที่จะกลับมาที่บ้านซัมไผ่ เพื่อคลอดลูก และทำมาหากินที่นี่ แต่พอลูกสาวโต ก็ตัดสินใจอีกครั้งที่จะกลับเข้ามาทำงานที่ กทม. ก็อยู่ยาวมาจนถึงตอนนี้เลย ไม่เคยคิดว่าจะมีวันที่พ่อของลูกสาวติดต่อกลับมา แต่ในเมื่อวันนี้มันมีจริงๆ ตนก็ไม่ขัด (อดีตก็ทิ้งไป จากนี้ไม่มีคำว่าผัว – เมีย แต่เป็น พ่อ – ลูก นะ ) หลังได้รับคำตอบชื่นใจแบบนี้จาก แม่จัน วิรุณหุย ก็จัดเซอร์ไพรส์พี่โดมทันที ให้นั่งรถจาก จ.แม่ฮ่องสอน ลงมา กทม. มาที่หมู่บ้านที่น้องกิ๊ฟอยู่เลยจ้า คุยเสร็จก็ให้เจอลูกทันที แบบไม่ให้ตั้งตัวเลย
ภาพจากอีจัน
ภาพจากอีจัน
เคสนี้ อาจไม่ใช่การพบเจอ ที่น้ำตาท่วมจอแบบเคสอื่นๆ เพราะ ลูกสาวซึ่งไม่เคยเห็นหน้าพ่อ ไม่ผูกพัน ไม่เคยเลี้ยงดูปูเสื่อ กันมาก่อนเป็น 10 – 20 กว่าปี จึงไม่แปลกที่ลูกสาวอาจจะงงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นตรงหน้า ว่าควรจะทำตัวอย่างไร แต่อย่างน้อยวันนี้ ลูกสาวเปิดใจที่จะให้โอกาสพ่อสักครั้ง เพราะฉะนั้นอีเต้ยหวังว่า ช่วงเวลาหลังจากนี้ คงจะเชื่อมสัมพันธ์พ่อ- ลูก ให้สายเลือดได้กอดกันอย่างสนิทใจ ลูกเรียกพ่อได้เต็มปาก ส่วนพ่อก็เรียกลูกสาวว่าลูกได้อย่างไม่เคอะเขินนะครับ…ปล่อยทุกอย่างเป็นไปตามธรรมชาติ ปิดเคส 35 ปาฏิหาริย์แห่งรัก แฮปปี้จ้าาา