“น้ำฝน” หนุ่มเก็บเงินแสนคืนเจ้าของได้งานทำแล้วค่ะ
จากกรณีนายบุญกอง มั่นเมืองปัก หรือน้ำฝน อายุ 28 ปี ชาวบ้านสาครพัฒนา ต.หนองแวง อ.น้ำโสม จ.อุดรธานี ปั่นจักรยานพ่วงรถเข็นเก็บของเก่า เข้ามาแจ้งความว่า เก็บเงินสดเป็นธนบัตร 1,000 บาท ได้ 1 ปึก จำนวน 1 แสนบาท ไม่ทราบว่าเป็นเงินของใคร จึงอยากให้ตำรวจช่วยตามหาเจ้าของ โดยเก็บได้อยู่ริมถนนกลางใหญ่-น้ำโสม หน้า บ.เมืองไทยแคปปิตอล สาขา ต.กลางใหญ่ อ.บ้านผือ จ.อุดรธานี ก่อนตำรวจจะส่งมอบเงินคืนให้กับนางปิยะนุช หรืออุ๊ อายุ 41 ปี ชาว ต.กลางใหญ่ อ.บ้านผือ จ.อุดรธานี ขณะขับรถกระบะมากับครอบครัวตามหาเงินที่หล่นหายตรงจุดเกิดเหตุ
ตำรวจจึงได้พานายน้ำฝน มาชี้จุดยืนยันตรงที่เก็บเงินได้ หลังจากนั้นตำรวจได้เชิญตัวทั้งหมดไปทำการสอบสวน และพิสูจน์ทราบเรื่องราวทั้งหมดที่โรงพัก โดยมีหลักฐานกล้องวงจรปิดในร้านทองพรเจริญกลางใหญ่ ที่เจ้าของเงินนำทองไปจำนำ และอยู่ห่างจากจุดที่ทำเงินหล่นหายประมาณ 30 เมตร และเมื่อหลักฐานชัดเจน จึงได้ทำการมอบเงิน 1 แสนบาท คืนให้กับเจ้าของ ซึ่งนางอุ๊ เจ้าของเงินก็ได้มอบสินน้ำใจให้นายน้ำฝน ในฐานะคนดีของสังคม เป็นเงินสดจำนวนหนึ่ง พร้อมกับพานายน้ำฝน และรถจักรยานพ่วงรถเข็น 2 ล้อ ไปส่งบ้าน
ล่าสุดช่วงเย็นวานนี้ (13 มี.ค.68) ผู้สื่อข่าวเดินทางไปที่ สภ.กลางใหญ่ อ.บ้านผือ จ.อุดรธานี พบกับ พ.ต.อ.ชัยศักดิ์ บูรณะบัญญัติ ผกก. สภ.กลางใหญ่ ได้เชิญนายน้ำฝน หนุ่มพลเมืองดี เพื่อมารับทราบข่าวดี โดยให้ตำรวจขับรถตราโล่ไปรับถึงบ้านมาพร้อมกับจักรยานและรถเข็น 2 ล้อพ่วงข้างคู่ใจมาที่โรงพัก
หลังจากทางนางปิยะนุช หรืออุ๊ เสมียนลานยางปรีชากลางใหญ่ ที่เปิดรับซื้อยางก้อนถ้วย ได้ปรึกษากับนายจ้างแล้วจึงตกลงกันว่าจะรับนายน้ำฝน เข้าทำงานประจำที่ลานรับซื้อยาง หลังจากเดินทางไปส่งนายน้ำฝนที่บ้าน จนทราบว่าบ้านของเขาฐานะยากจน อยู่กับยายอายุ 70 กว่าปี ตามลำพัง เพื่อให้เขามีอาชีพเลี้ยงยายที่แก่ชรา
โดย ผกก.สภ.กลางใหญ่ ได้แสดงความยินดีกับนายน้ำฝน พร้อมกับบอกน้ำฝน ว่า ให้รักษาความดี ความซื่อสัตย์ต่อไป และแสดงความยินดีกับเรื่องราวดีๆ ของคนดีๆ ที่ยังมีอยู่ในสังคม
จากนั้นนางวิไล เจ้าของเงินตัวจริง และเจ้าของกิจการลานรับซื้อยางพารา ได้มอบเงินเป็นสินน้ำใจอีกจำนวนหนึ่ง ให้กับนายน้ำฝน เพื่อตอบแทนในความดีที่ทำในวันนี้
นายน้ำฝน เล่าว่า ตนมีอาชีพรับจ้างทั่วไป แต่ไม่ค่อยมีคนว่าจ้าง เวลาไม่มีคนจ้าง ตนก็จะปั่นจักรยานยนต์พ่วงรถเข็น 2 ล้อ ออกจากบ้านตั้งแต่เช้า เพื่อหาเก็บขยะรีไซเคิลไว้ขาย และทำมายังไม่ถึง 1 ปี ส่วนจักรยานตนได้เงินหมื่นจากรัฐบาล แล้วไปซื้อมาในราคา 2,600 บาท เพราะอยากมีรายได้มาจุลเจือครอบครัว เมื่อก่อนตนจะเดินเก็บขยะ ถ้าวันไหนไม่มีใครจ้าง แล้วก็มีรถมารับซื้อที่บ้าน 10 – 15 วัน ถึงจะรวบรวมขาย ส่วนเงินที่ตนเก็บได้เอามาแจ้งตำรวจติดตามหาเจ้าของนั้น และไม่เอาไปเป็นของตัวเองนั้น เพราะไม่ใช่ของเรา และเราไม่อยากได้ เพราะว่ายายเป็นคนสอนตนไว้
ขณะเดินหาเก็บขยะรีไซเคิล เห็นเงินเป็นปึกวางอยู่พื้นริมถนนข้างเสาไฟฟ้า พอเห็นก็เลยหยิบขึ้นมา รีบปั่นจักรยานไปแจ้งตำรวจลงบันทึกไว้ตามหาเจ้าของเงิน และดีใจที่จะได้มีงานทำ เพราะเจ้าของลานยางจะรับเข้าทำงาน แล้วจะกลับไปบอกยาย ถ้าเก็บเงินได้มากกว่านี้ หรือเป็นล้านลาท ก็จะนำมาแจ้งความตามหาเจ้าของเช่นเดิม หรือว่าจะมากว่านี้ก็ชั่ง เพราะว่ามันไม่ใช่เงินของเรา
ส่วนนางปิยะนุช หรืออุ๊ เสมียนลานยางปรีชากลางใหญ่ เล่าว่า จากเหตุการณ์แรกก็คือเราได้นำทองไปจำให้เถ้าแก่ แล้วทีนี้ได้เดินทางจากร้านแล้วข้ามถนนมา เพื่อจะนำเงินมาให้เถ้าแก่ แล้วทีนี้เช็คเงินกันบนรถเสร็จ ครบตามจำนวนแล้วได้ยกถุงเงินขึ้น ทีนี้เงินก็เลยหล่นออกจากรถลงข้างทาง พอรู้ว่าเงินหล่นหาย ก็ได้วนรถอยู่สองสามรอบ หายังไงก็หาไม่เจอ จนมาเจอน้องพลเมืองดีที่เก็บเงินได้ พร้อมกับตำรวจมาชี้จุดที่เก็บเงินได้เป็นหลักฐาน เพราะน้องเก็บเงินได้เองตอนปั่นจักรยานมาเก็บของเก่า แล้วได้นำเงินไปแจ้งความที่สถานีตำรวจ จึงได้ถามว่ามาทำแผนเรื่องเก็บเงินที่หล่นหายหรือเปล่า สารวัตร จึงบอกว่าใช่ เลยให้หาเอกสารกับรูปภาพมายืนยัน พร้อมภาพวงจรปิด ว่าเป็นเงินของพวกตนจริงๆ ที่ได้มาจากร้านทอง
เมื่อหลักฐานยืนยันชัดเจนแล้ว ทางเราได้มีสินน้ำใจให้น้องโดยมอบเงินให้ 3,000 บาท หลังจากนี้ต้องสอบถามน้องก่อนว่า น้องพร้อมที่จะไปทำงานที่ลานยางด้วยหรือไม่ ถ้าพร้อมก็จะรับเข้าทำงานเลย หลังได้ปรึกษาเถ้าแก่แล้ว ที่จะรับน้องเข้าทำงาน แล้วซึ้งน้ำใจน้องมาก ที่เป็นพลเมืองที่ดี เป็นคนดีคนหนึ่งของสังคม หน้ายกย่องมาก ไม่ใช่คนเราที่จะมองคนเพียงรูปลักษณ์ภายนอก ถึงแม้ว่าคนที่มีรูปลักษณ์ภายนอก อาจจะมองไม่ดีก็มี แต่น้องเขาเป็นคนดีจริงๆ
หลังได้รับมอบเงินคืนแล้ว ทางเราได้ไปส่งน้องที่บ้าน เป็นบ้านไม้สองชั้น เขาอยู่กับยายแค่สองคน บ้านเขายากจนมาก และก็ไม่คิดว่าจะมีคนแบบนี้ในสังคม ไม่คิดว่าจะได้เงินคืนหรือเจอเงินด้วยซ้ำ
นางวิไล หรือเจ๊วิ เจ้าของกิจการลานยางปรีชากลางใหญ่ เปิดเผยว่า หลังได้ปรึกษากับสามี และนางปิยะนุช หรืออุ๊ เสมียนลานยาง ซึ่งมีศักดิ์เป็นหลานสาว ว่าทางเราก็จะรับน้ำฝนเข้าทำงาน และจะดูแลเขา ให้เขามาทำงานประจำที่ลานนยาง ก็ดูที่น้องว่าจะเหมาะกับงานส่วนไหน ตนชอบที่น้องไม่มีความโลภ แล้วน้องก็เป็นคนนิ่ง มีจิตใจดี ไม่อยากได้ของใคร ที่สำคัญเป็นคนซื่อสัตย์ ก็เพิ่งเคยเจอน้องเป็นครั้งแรก
น้องบอกว่าน้องมาแถวนี้บ่อย น้องอยู่กับยายอายุประมาณ 70 กว่าปี และก็ยังไม่คิดว่าจะเจอคนแบบนี้ในสังคม เหมือนสวรรค์โปรด ถ้าไม่ใช่น้องหรือคนอื่นหยิบไป เราจะทุกข์ใจไปอีกกี่วัน เพราะว่าเงินส่วนนี้เราจะไปจ่ายค่ายาง ที่เรารับซื้อกับลูกค้าที่เอามาชั่งขายในวันนี้ แต่เงินไม่พอจ่าย เราเลยได้นำทองที่สะสมไว้ไปจำนำ จำนวน 11 บาท เป็นเงิน 450,000 บาท
‘อีจัน’ ขอแสดงความยินดีกับทุกฝ่ายจริงๆ นะคะ เห็นแล้วชื่นใจสุดๆ
